jij had mij niet!
Een met liefde uitgestippelde weg opgegaan,
verbonden in 't geloof van zorgeloze zekerheid,
brengt ooit het besef dat je nooit zelf hebt bestaan,
wat tot ongekende confrontatie leidt...
maar misschien wel je ziel bevrijdt...
H. Mariette
verbonden in 't geloof van zorgeloze zekerheid,
brengt ooit het besef dat je nooit zelf hebt bestaan,
wat tot ongekende confrontatie leidt...
maar misschien wel je ziel bevrijdt...
H. Mariette
Reacties op dit gedicht
| *..stik..*: | Zondag, augustus 03, 2014 11:24 |
| Verdrietig, maar ook heel mooi. FREEDOM! Liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, augustus 02, 2014 20:20 |
| mooi beschreven heel mooi |
|
| Hendrik-S: | Zaterdag, augustus 02, 2014 18:24 |
| Men verplaatst zich, maar nooit even snel in tegengestelde richting. Dan blijft er eentje staan terwijl de stoet zich verwijdert en bij gebrek aan de kennis over wie wie verliet wordt alles langzaam kleiner. Als magie van het onzekere. Mooi Mariette. |
|
| september: | Zaterdag, augustus 02, 2014 13:26 |
| Het doet mij denken aan de weg die we kunnen gaan en erachter komen dat we er destijds zowel wel geweest zijn als niet..dat gevoel..mooi omschreven. Liefs | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Zaterdag, augustus 02, 2014 10:43 |
| de laatste zin snap ik niet |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 02, 2014 10:03 |
| Ook een uitgestippelde weg kent vele zijpaden Mariette, ze kunnen soms bevrijdend zijn . Ik wens je veel geluk en zonnig weekend. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: H. Mariette | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||