nachtelijk wonder
nachtelijk wonder
in een hol buiten de stad ver van de wereld-
branden trillen mijn handen in de vuurgloed
van jouw ogen droog en smachtend aldoor
wachtend op het verlossende woord alsof
je dat nog nooit eerder hebt gehoord schrijf
ik met het bloedrood van de stervende
maan je naam in het stof der voorbije
eeuwen - zo was het ooit - zo zijn onze
dagen en morgen als het opgejaagde hert
zijn dorst komt laven zullen wij het feest
van de niet bestaande dromen en een
lied dat ik lees op je lippen laat ik mij
ontglippen in dit nachtelijk wonder
er is liefde met en liefde zonder
Reacties op dit gedicht
| H. Mariette: | Dinsdag, augustus 05, 2014 21:19 |
| ja Pieter, mooi, doet m'n gedachten eventjes enkel op jouw gedicht focussen, mooi zo! :) | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, augustus 05, 2014 17:26 |
| apart maar mooi |
|
| september: | Dinsdag, augustus 05, 2014 15:56 |
| Heel heel mooi | |
| henk jans: | Dinsdag, augustus 05, 2014 15:51 |
| weer inspiratie Pieter zie ik. Mooi gedicht. Groeten Henk |
|
| *..stik..*: | Dinsdag, augustus 05, 2014 10:46 |
| Bijzonder!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||