Ons geloof in eenzaamheid
Verweven in onnavolgbare wegen,
blind tastend opdat wij uiteindelijk gaan geloven.
De eenzaamheid biedt ons de symmetrie,
waarvan de leegte wordt erkend in elkaar ogen.
blind tastend opdat wij uiteindelijk gaan geloven.
De eenzaamheid biedt ons de symmetrie,
waarvan de leegte wordt erkend in elkaar ogen.
Reacties op dit gedicht
| H. Mariette: | Dinsdag, augustus 05, 2014 22:04 |
| Ik weet niet of het altijd zo is, ik denk als je leeg bent dat je de blik van een ander niet doorziet, maar ik kan me vergissen... heel mooi gebracht hoor! Doet nadenken.. :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: SilentMystery | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||