Een dubbelleven
een dubbelleven
het is niet zo
dat ik de dood
iedere morgen
in de ogen kijk
wel begeleidt hij me
als trouwe toeverlaat
die omstandigheden tekent
kleurt waar het om gaat
in rust en mijmering
deelt hij de monoloog
een schaduw die in verfijning
de lichtintensiteit vergroot
mocht hem ooit ontmoeten
gelukkig in afscheid weer groeten
wij leiden een dubbelleven
alleen hij heeft een vriend weg te geven
wil melker
07/08/2014
Reacties op dit gedicht
| H. Mariette: | Vrijdag, augustus 08, 2014 20:54 |
| Ja, zo kan je't ook bekijken... mooi Wil :) | |
| september: | Donderdag, augustus 07, 2014 12:54 |
| Mijn ogen gingen licht tranen bij het lezen van dit prachtig gedicht. Ontroering. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, augustus 07, 2014 08:21 |
| Afscheid nemen van een vriend is altijd pijnlijk Wil, vooral als het definitief is, maar eens, ja eens ontmoeten we elkaar weer in een paradijslijke omgeving. Laat zich lezen als een intense mijmering. Mooie dag wens ik je Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 07, 2014 07:52 |
| prachtig | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||