Dood van zijn beste vriend
Dood van zijn beste vriend
elf was hij, pas tiener
wist wat er zou gebeuren
zijn cavia zou snel sterven
zijn maatje sinds zijn zesde
hij nam hem overal mee naartoe
naar de winkel, naar school
spelen deed hij niet, nooit
dat kon niet met de cavia
hij was als de dood voor ongelukken
de cavia in zijn kooi gaf hij verontschuldigingen
kan haar met moeite alleen laten
hij liet een kaarsje voor hem branden
de dierenarts had gezegd, te oud
zijn laatste weken kwamen er aan
de jongen was ontroostbaar
zelfs de belofte van een nieuwe cavia niet
ela
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, augustus 09, 2014 15:01 |
| Heel mooi droevig geschreven. Een diertje kan het beste vriendje van een kind zijn en afscheid nemen doet dan intens pijn. Heel mooi verwoord. | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, augustus 09, 2014 12:08 |
| de cavia had een mooi leven... is voor een kind heel moeilijk zo'n lief kameraadje op te moeten geven mooi verwoord Ela! |
|
| windwhisper: | Zaterdag, augustus 09, 2014 11:51 |
| ja ik heb het hier ook mee gemaakt, het geeft verdriet zo'n zwaar verlies liefs Cobie Bontje heette onze cavia |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, augustus 09, 2014 10:40 |
| nee kan me voorstellen | |
| wytske: | Zaterdag, augustus 09, 2014 10:28 |
| Gossie, droevig voor zo een jochie, je beste maatje verliezen is zwaar, een lief schrijven, was de cavia nu een mannetje of een vrouwtje? Lees kan haar....en lees voor hem.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||