hier
Eenzaam hoef je je niet te voelen,
ik denk op jouw manier,
en ondanks al die harde smoelen,
zijn we niet de enige hier...
De ziel in jouw teksten verraad,
de gelijkenis tussen jou en mij,
een persoon die stilstaat,
en niet meeloopt met de rij...
Het lijkt een diepe kuil,
waarin w'ons soms begeven,
maar daar staat net die zuil,
naar waardevoller leven...
Ieder die de zuil kan bereiken,
mits goede raad maar uit eigen wil,
kan elkaar in de ogen kijken,
houdt 't gevoel niet langer stil...
We zijn hier niet alleen,
dat zeg ik zonder enige invloed,
geloof maar eerst in jezelf,
dan weet ik dat je dat in mij ook doet...
Ik ben er voor jou,
men kan niet alles alleen,
jij brengt warmte in de kou,
alleen je gedacht raakt er niet heen...
Wees niet bang m'n hand te reiken,
op gelijk welke manier,
ook al lijk ik soms niet te kijken,
ik doe dat wel.. ik ben hier!
H. Mariette
ik denk op jouw manier,
en ondanks al die harde smoelen,
zijn we niet de enige hier...
De ziel in jouw teksten verraad,
de gelijkenis tussen jou en mij,
een persoon die stilstaat,
en niet meeloopt met de rij...
Het lijkt een diepe kuil,
waarin w'ons soms begeven,
maar daar staat net die zuil,
naar waardevoller leven...
Ieder die de zuil kan bereiken,
mits goede raad maar uit eigen wil,
kan elkaar in de ogen kijken,
houdt 't gevoel niet langer stil...
We zijn hier niet alleen,
dat zeg ik zonder enige invloed,
geloof maar eerst in jezelf,
dan weet ik dat je dat in mij ook doet...
Ik ben er voor jou,
men kan niet alles alleen,
jij brengt warmte in de kou,
alleen je gedacht raakt er niet heen...
Wees niet bang m'n hand te reiken,
op gelijk welke manier,
ook al lijk ik soms niet te kijken,
ik doe dat wel.. ik ben hier!
H. Mariette
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, augustus 13, 2014 23:40 |
| Mooi uitreikend geschreven H. Mariette. Liefs | |
| Hans Winter: | Woensdag, augustus 13, 2014 22:05 |
| de diepte niet ontlopen, de stilte niet verdoven, op 't stom geslagen woord nog hevig hopen, vertrouwen in aloude verhalen behouden. zouden zij bij de tijd zijn om het uitzichtloze onder ogen te zien? het lijkt zo leeg zo doods. tot er plots een doortocht naar den hoge geboden mogelijk blijkt, in de gave van genade van een mede moog gedoger. hans |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, augustus 13, 2014 13:46 |
| mooi mooi | |
| Hendrik-S: | Dinsdag, augustus 12, 2014 22:55 |
| Sjonge, dit is Liefde ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: H. Mariette | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||