Boxie
Ons Boxie is niet meer
't Was niet ons hondje, maar doet toch zeer
Als haar baas zou overlijden, kwam Boxie bij ons.
Dat was de afspraak.
Boxie haar baas woont alleen
dus ging Boxie heen
zouden wij haar nemen
de rest van haar leven.
Boxie was heel bijzonder
Dat ze nog leefde, was een wonder
Na een ernstig ongeluk heeft de dierenarts indertijd een voorpootje bij haar geamputeerd.
Helaas heeft ze daarna het vrije lopen en rennen niet afgeleerd.
Ze was een vrije geest in hart en nieren
Ook dat komt voor onder de dieren
Vastbinden kon je haar echt niet
Het was soms een losgeslagen griet
Maar oh, oh, ze was zo lief, met haar zachte bruine ogen keek ze je aan
en dan was het met je gedaan
Dan moest je gewoon stevig met haar knuffelen, dat gekke wicht!
En daarom een ode aan Boxie
En daarom dit gedicht.
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Zaterdag, augustus 16, 2014 08:26 |
| Jammer van boxie, maar goed je gevoelens verwoord in een gedicht ;) | |
| windwhisper: | Woensdag, augustus 13, 2014 21:45 |
| ach wat sneu sterkte hoor liefs Cobie |
|
