Lichtje op de aarde
Lichtje op de aarde
Het leven zag een lichtje aan
Een lichtje op de aarde,
bij volle gloed, nog niet ontgaan
Lichtje, lichtje, lichtje schijn
Lichtje op de aarde
Het leven zei: ik doof jou wel,
jij lichtje op de aarde!
Het lichtje zei: ik ontvlam jou wel
Dat jij troeft op donker eind,
En ik dat niet wil begaan
Lichtje, lichtje, lichtje schijn
Lichtje op de aarde
Het leven zo een blindheid gaf
Het lichtje op de aarde;
Het lichtje ontvlamde en ontstak
Maar nimmer lukte een dag, en ach,
Moest het dan maar ontaarde.
Lichtje, lichtje, lichtje schijn.
Lichtje op de aarde
Het leven zag een lichtje aan
Een lichtje op de aarde,
bij volle gloed, nog niet ontgaan
Lichtje, lichtje, lichtje schijn
Lichtje op de aarde
Het leven zei: ik doof jou wel,
jij lichtje op de aarde!
Het lichtje zei: ik ontvlam jou wel
Dat jij troeft op donker eind,
En ik dat niet wil begaan
Lichtje, lichtje, lichtje schijn
Lichtje op de aarde
Het leven zo een blindheid gaf
Het lichtje op de aarde;
Het lichtje ontvlamde en ontstak
Maar nimmer lukte een dag, en ach,
Moest het dan maar ontaarde.
Lichtje, lichtje, lichtje schijn.
Lichtje op de aarde
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, augustus 15, 2014 12:42 |
| Heel heel mooi. Er zit waarheid in voor mij als lezer. Liefs |
|
| windwhisper: | Vrijdag, augustus 15, 2014 09:33 |
| het voelt zo puur warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: 7ennis | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||