afscheid
afscheid
heldensokkels had hij al te over beklommen
en het geronnen bloed uit zijn rechterzij
sprengde zijn telgen op het ordinaire volk
terwijl de baronessen zijn geslepen messen
smolten tot ridderorden en bokalen die het
chagrijn van zijn wijn niet langer konden
dragen in het laatst der dagen zij de muren
beklaagden en legden in al zijn vragen niet
verwoordde lagen tot vermaak van menig clochard
die zijn klompen kusten en hun gewetens susten
met voor elk lied een kogelregen aan valse
termen in zijn immer somber hart dat verleden
met heden verwart in een nimmer op komen
dagend morgenlied: tijd voor afscheid - liefste
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, augustus 19, 2014 20:25 |
| ik ook graag gelezen | |
| marcel bulckaert: | Dinsdag, augustus 19, 2014 14:47 |
| Graag gelezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||