ik wandel op een
dunne lijn tussen leven en dood
ik weet nog niet welke kans kiezen
en of ik wankelen zal
en vallen misschien aan "de goeie" kant
ik wandel op een dood spoor
met geen begin maar een droevig
uitzichtloos einde
ik wankel want het lukt me
niet meer,
ik wandel steeds
maar verder van bij jou
mijn gedachten en gedragen
doen me denken aan vroeger
jammer genoeg aan jou
ik wandel op een dunne lijn
tussen leven en dood
want jij hebt me vermoord
voor altijd lijkt wel gedood
omdat jij niet van me hield .
mijn lichaam was goed
mijn ziel had je niet nodig
ik wandel op een dunne lijn
tussen het goede en het kwade
tussen mijn leven
en mijn leven vroeger met jou
als je dat een leven noemen kan
ik wandel op een dunne lijn
tussen wie ik vroeger was
en wie ik hoor te zijn
