stilletjes
Elk jaar,
bleef hij,
als teken van leven
op haar verjaardag,
hoopvol
een ruiker bloemen
zenden.
De laatste keer
hing aan de tuil een
afscheidsbriefje.
Enkele dagen later
in de vroege ochtend
werd hij stilletjes begraven.
Zonder bloemen,
noch kransen.
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Donderdag, augustus 28, 2014 20:20 |
| een mooi afscheidsgedicht |
|
| marcel bulckaert: | Donderdag, augustus 28, 2014 10:59 |
| Dank je allen voor de empathische commentaren Heb doelbewust geen doodsoorzaak vermeld. Kan gaan over zelfmoord, euthanasie, afhaken en itdoven (zoals alleenstande bejaarden dat kunnen), enz. De lezer kiest wat hem/haar meest aanspreekt. Groeten.. | |
| windwhisper: | Donderdag, augustus 28, 2014 09:10 |
| dat is dan heel droevig, zou het gebeurd zijn, wat heus wel eens het geval zal zijn, zelfdoding na liefdesverdriet je vond de juiste woorden om me kippenvel te bezorgen warme groet Cobie Goede morgen Marcel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 28, 2014 02:51 |
| tjonge,daar kan ik wel om huilen!! | |
| september: | Donderdag, augustus 28, 2014 01:14 |
| Deze is raak..Marcel. Stil van. | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcel bulckaert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||