straks ben je oud
straks ben je oud
en besef je
dat je de boot afgehouden hebt
en de tijd
onherroepelijk voorbij stroomde
minuten werden uren
dagen werden weken
maanden werden jaren
niet beslissen kan een beslissing zijn
maar doorgaans is het talmen
angstig wachtend
op een teken
dat niet komt
vóór het fatale
point of no return
de tijd
stroomt onverbiddelijk
en zelden
drijft een tweede kans voorbij
fruit moet je plukken
als het rijp is
niet hoopvol wachten
tot het beurs in je schoot valt
je was jong
plots ben je oud
wat overblijft
is weemoed
om wat je liet ontglippen
op zoek naar
illusoire zekerheid
als een kalf dat naar een trein staart
liet je het leven voorbij denderen
je denkt dat je geleefd hebt
maar hebt je laten leven
en bent geleefd
nu begint de rest van je leven
maar inertie
verleer je niet
en besef je
dat je de boot afgehouden hebt
en de tijd
onherroepelijk voorbij stroomde
minuten werden uren
dagen werden weken
maanden werden jaren
niet beslissen kan een beslissing zijn
maar doorgaans is het talmen
angstig wachtend
op een teken
dat niet komt
vóór het fatale
point of no return
de tijd
stroomt onverbiddelijk
en zelden
drijft een tweede kans voorbij
fruit moet je plukken
als het rijp is
niet hoopvol wachten
tot het beurs in je schoot valt
je was jong
plots ben je oud
wat overblijft
is weemoed
om wat je liet ontglippen
op zoek naar
illusoire zekerheid
als een kalf dat naar een trein staart
liet je het leven voorbij denderen
je denkt dat je geleefd hebt
maar hebt je laten leven
en bent geleefd
nu begint de rest van je leven
maar inertie
verleer je niet
Reacties op dit gedicht
| SMH: | Zaterdag, augustus 30, 2014 11:07 |
| Dit is het probleem van teveel mensen. Goed geschreven. | |
| september: | Vrijdag, augustus 29, 2014 14:49 |
| Inertie vind ik een prachtig woord. Mooi verwoord gedicht Marcel. Niet kiezen is ook kiezen wordt wel gezegd. En al leef je nog zo intens vallen gevoelens van spijt soms niet te vermijden. Maar niet om mee samen te vallen. Mooi tot nadenken stemmende fictie. | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Vrijdag, augustus 29, 2014 14:14 |
| we komen, we gaan en anderen nemen onze plaat is |
|
| Fairouz: | Vrijdag, augustus 29, 2014 13:45 |
| leuk marcel, huh zul je zeggen wat is er nu zo leuk aan dit thema ? Maar zonder daar al te diep op in te gaan ...jij weet niet hoe ik me vanmorgen voelde toen ik om half 7 in mijn nest stapte...doodop en jong als het bekende veulen. het is maar wat je om je heen hebt en zoal beleefd Fairouz |
|
| windwhisper: | Vrijdag, augustus 29, 2014 13:16 |
| geniet tenvolle van het leven, haal alles er uit, zodat je niet met spijt oud zit te worden zonder dat je het waar gemaakt heb, dat lees ik hier en ben het eens warme groet Cobie |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, augustus 29, 2014 11:31 |
| tjonge jijmegt met mooie woorden wat ik bedoel!! goed dus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marcel bulckaert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||