op koers
op koers
hij hield van de zee ondanks zijn ziekte - hij
hield van het onnavolgbaar morgengloren en
hij staarde zich suf om er vat op te krijgen
maar dat lukte hem gelukkig niet - en als de
stormen gingen liggen en het wijde zwerk zich
liet spiegelen in Zijn zeeënzee - dan pakte hij
zijn gitaar en neuriede een even onnavolgbaar
lied ter ere van Hem die dit al hem toonde ondanks
zijn verkreukeld leven waarvan hijzelf de oorzaak
was - hij hield van deze wachten ondanks de hon-
denuren en verlangend naar het steeds weer nieuwe
wonder hield hij het willoos schip en zichzelf
op de juiste koers om na dagen en nachten
de contouren van vastigheid te begroeten
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Zaterdag, augustus 30, 2014 12:04 |
| mooi bedacht : verkreukeld leven graag gelezen, Fairouz |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, augustus 30, 2014 11:53 |
| heel graag gelezen weer | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||