maskers
De maskers die ik heb,
Ik gebruik ze één voor één.
Van engelachtig liefdevol,
Tot in en in gemeen.
Zolang ze maar verstoppen,
Wat ik daadwerkelijk voel.
Pijn, verdriet of liefde,
verstoppen is het doel.
De lach op mijn gezicht,
verbergt het breken van mijn hart.
Maar telkens als je weggaat,
knapt er weer een part.
Met een zakelijke houding
Verberg ik houden van.
Je weet dat ik je lief heb.
Maar niet hoe diep dat gaan kan.
Het masker van zelfstandigheid
verstopte het onzeker zijn.
Verbergt heel goed de eenzaamheid
en alle bijbehorende pijn.
En je mag het rustig weten.
Het is niet dat ik je niet vertrouw.
Maar kun jij het wel aan, te weten,
Hoeveel ik van je hou?
Ik gebruik ze één voor één.
Van engelachtig liefdevol,
Tot in en in gemeen.
Zolang ze maar verstoppen,
Wat ik daadwerkelijk voel.
Pijn, verdriet of liefde,
verstoppen is het doel.
De lach op mijn gezicht,
verbergt het breken van mijn hart.
Maar telkens als je weggaat,
knapt er weer een part.
Met een zakelijke houding
Verberg ik houden van.
Je weet dat ik je lief heb.
Maar niet hoe diep dat gaan kan.
Het masker van zelfstandigheid
verstopte het onzeker zijn.
Verbergt heel goed de eenzaamheid
en alle bijbehorende pijn.
En je mag het rustig weten.
Het is niet dat ik je niet vertrouw.
Maar kun jij het wel aan, te weten,
Hoeveel ik van je hou?
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, augustus 31, 2014 17:02 |
| Mooi heel mooi omschreven |
|
| windwhisper: | Zondag, augustus 31, 2014 11:40 |
| ja zoveel van iemand houden tot je hart er bijna van barst en toch het niet laten merken, dat is een opgave op zich warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: snoezeloes | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||