Mijn maag draait zich om zodra ik dit zie,
Ik vraag me af waar hij mee bezig is, wat hij doet,
en met wie?

Ik ren naar de wc, laat me vallen op mijn knieën,
Er gaat van alles door mijn hoofd, zoveel verschillende theorieën,
Alles draait, ik huil, voel een leegte, pijn en ben kwaad,
Geef mij alsjeblieft een medicijn, als dat hiervoor bestaat,

Mijn hart slaat onregelmatig,
Hard en snel als ik boos ben, zacht en langzaam als ik huil,
het voelt als een stomp in mijn gezicht, als een trap in m’n maag,
is dit een antwoord op voor mij nog, een onbekende vraag?

De traan die gevormd is in mijn oog, loopt langzaam over mijn wang,
Mijn hand veranderd in een vuist, mijn tanden houd ik stevig op elkaar,
Ik voel mij nu zo klein en zo breekbaar,
Dit gevoel ken ik, heb ik ver weggestopt sinds de vorige keer,
Ik had toen een muur gebouwd, heb hem sinds kort weggehaald en voel me nu zo kwetsbaar,
kon ik die muur maar weer voor heel even tevoorschijn halen, kon ik dat maar….
Ik slik mijn tranen en woede in,
Probeer redelijk te zijn, in wat ik zag,
En vraag het hem,
als hij terugkomt vanmiddag,

Hoe kan ik nu naar hem kijken,
Zonder dit voor mij te zien,
Hoe kan ik hem een kus geven,
Terwijl hij die helemaal niet verdiend,
Ook dit keer,
Kreeg ik de woorden niet uit m’n keel,
Mijn tong begon te rollen, tot hij ineens stopte,
Ik was er dichtbij, het scheelde echt niet veel,