Rozig zag ik haar net ontsluierde gelaat
rode ochtendgloren schemerde over haar ogen
met een fijn briesje die waaide door haar haren
een prachtige dag zo begonnen, zo mooi, nu al
en met de zon die ons net de nacht heeft gestolen

Op blote voeten door het ochtendnat
trappelde we langs een verspiegelde waterkant
we bekeken vol bewondering naar de geopende natuur
het was vuur, water. Liefde en aarde
zo mooi, zo puur

Haar ogen deden mij pijn, zo betoverend
magisch hypnotiserend, ik bloos erbij
er beroerde mij iets om daar alles te leven
en om zachtjes haar ogen om een mantel te kleden
een klein vluchtig glimlachje, blijde ik iets schichtig

Het ochtenddauw deed haar bij een briesje iets rillen
ik streek neer en pakte haar wat versleten donzige pantoffeltjes
en voerde haar voet in de geveerde zachte pasvorm
rustig pakte haar naaste voet, tot beide waren bedekt
en in een magisch gevoel ik weer omhoog kwam
was ieder briesje en ieder uitzicht ontzet

alles was al weg