met stilte omringd
hoor je gedachten praten
over verzonken vrienden
de vijanden van ooit en weleer

zij lagen in de toekomst
werden abrupt gestolen
door de opgaven
van het nooit vergleden

ergens verscholen in nissen
doemen zij de nacht en nevel
breken je in tweeën
en het huis dat jouw sleutel bevat

de toekomst en het verleden
versmelten in het gat
waar alle kennis vergaat
en alleen nog geloven bestaat