zoals elke morgen
De oude man
diep doorgroefd
vertelt
zijn gelaat
van
leven
van
bidden
en werken
doorgeaderde handen
tonen
sporen
van
houden van
van warmte
van
helen en strelen
hij is wat krom gebogen
doch
zijn tred is vast
hij leeft
heeft geleefd
rimpels en groeven
tonen ons
van
intensiteit
De oude man
nog immer jong van hart
tooit hij zijn bruid
in dauwzachte sluiers
haar foto aan de wand
haar glimlach
in zijn hart
zijn trouw
aan haar
siert zijn vinger
zijn groet aan haar
klinkt
elke morgen
's avonds voor het slapen gaan
kust hij
haar ogen
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Zondag, september 07, 2014 20:00 |
| mooi verwoord Cobie, lijkt op mijn Ed, heeft nu ook alleen zijn herinneringen | |
| teun hoek: | Zondag, september 07, 2014 19:27 |
| geweldig zo de oude weg te gaan. h. gr. teun | |
| Janny Flikkema: | Zondag, september 07, 2014 13:08 |
| Mooi schrijven Cobie, en zo zijn er denk ik nog vele mensen, oudere, maar ook jonge mensen, lieve groet, Janny |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, september 07, 2014 13:07 |
| geweldig weer | |
| Anneke Bakker: | Zondag, september 07, 2014 12:13 |
| En weer slik ik even iets weg Cobie, zo mooi hoe je dit beschrijft, hulde. Zonnige groet met liefs Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2014 | ||
| Thema's: | ||