Bloeden
Ik bloed, en zelfs niet doet zucht
de vloer, roder dan rood
mijzelf afvraag, zwijmelend
de afdronk, sijpelend rondloop
Ik zucht over waar het bloed komt
het bloed, meer vloer, meer spatten
straks wel wegzak, ontgoochelend
het teruglopen, het stromen hervattende
Het leven als ongegist
éénkennig wazig zicht, biecht
zoals je doet, en hebt aangericht
KEREL! JE BLOED! Simpel, besef
iets als leven, betreft
Alles verzacht, al willend
je behagen, onvrede
bloed
zacht
leven
mijzelf
Het rode bestaan zich zo afvraagt
niet spattend maar stromend
sijpelend de mouwen, en versloeg
de vloer, roder dan rood
mijzelf afvraag, zwijmelend
de afdronk, sijpelend rondloop
Ik zucht over waar het bloed komt
het bloed, meer vloer, meer spatten
straks wel wegzak, ontgoochelend
het teruglopen, het stromen hervattende
Het leven als ongegist
éénkennig wazig zicht, biecht
zoals je doet, en hebt aangericht
KEREL! JE BLOED! Simpel, besef
iets als leven, betreft
Alles verzacht, al willend
je behagen, onvrede
bloed
zacht
leven
mijzelf
Het rode bestaan zich zo afvraagt
niet spattend maar stromend
sijpelend de mouwen, en versloeg
Reacties op dit gedicht
| DrieGeetjes: | Donderdag, september 11, 2014 19:43 |
| Dit gedicht pakt je bij de keel, en laat je inderdaad in verwarring achter, 7ennis. Bloed = Leven Leven = op de vloer. Als het leven op de vloer ligt (lees: aan de grond) dan kan ik mij voorstellen, dat je verward raakt of bent, en rare dingen kan gaan doen om uit die situatie te komen. En daar het hier over bloed gaat, lijkt het mij aan een (poging tot) zelfmoord. Maar... (o!o!) Ik zit er natuurlijk helemaal naast! :) Over de schrijfstijl kan men van mening verschillen. | |
| 7ennis: | Donderdag, september 11, 2014 17:44 |
| *zuchten | |
Over dit gedicht
| Auteur: 7ennis | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2014 | ||
| Thema's: | ||