Afscheid
Afscheid
Je heengaan
Liet pijn achter,
Verdriet dat scherp
Afsteekt tegen levendigheid
Van iedereen die doorgaat
Je afwezigheid
In dit leven
Laat een akelige stilte achter
Als ik je foto goedenacht kus
Je aanwezigheid
In mijn dromen
Is vreemd ongrijpbaar
Ik zie en beleef je
En neem telkens opnieuw
Afscheid
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, september 16, 2014 16:05 |
| iemand missen wil je niet je hebt die gene liever bij je . het gemis is groot je hebt verdriet de pijn voel je . die gene zal altijd in je hart wezen . mooi ontroerend gedicht | |
| wytske: | Zondag, september 14, 2014 04:48 |
| voor veel mensen herkenbaar, ook voor mij, de mensen die je liefhebt gaan lijfelijk bij je weg, maar zijn altijd om je heen, maar de wond is nu nog te rauw. Haal ook kracht uit de gedachte dat er veel freaks aan je denken met liefde, een dikke knuf |
|
| David Matser: | Zondag, september 14, 2014 00:26 |
| Herkenbaar, mooi verwoord. Sterkte | |
| Werner S: | Zaterdag, september 13, 2014 19:30 |
| een droom brengt je naar zijn wereld en kijk je mee en waak je misschien wel over het leven waar hij nu is en andersom, weet ge ik weet het zelf niet hoor, ik heb ook sterk het gevoel dat we ooit en das denk ik kortbij dat we voor altijd kunnen leven en ik hoop ook ooit dat ik mijn moeder zelfs in dit leven terug kan zien ik denk dat misschien wij da nog kunnen meemaken, klinkt hoopvol maar is ook science fiction ma veel mensen leven met die hoop ;) hou je strk knuffs werner ik leef met die gedachten sinds mijn moeder is gestorven in 1999,29 november da houd mj sterk die gedachten ja kweet beetje raar wel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 13, 2014 11:14 |
| ja zo herkenbaar mooi geschreven sterkte hoor!! | |
| DrieGeetjes: | Zaterdag, september 13, 2014 10:58 |
| En toch, kimmytje, is en blijft hij altijd bij je, en geeft jou zo nu en dan raad. In het begin, doet het ontzettend pijn, om daarna over te gaan in missen - en dat blijft de rest van je leven. Maar langzamerhand wordt het een onzichtbare vriend, waar je over nadenkt, en ja, ook mee praat. Hij troost bij verdriet en deelt bij geluk. Tenminste, dat is mijn ervaring. Dan wordt afscheid, 'tot ziens!' :) Sterkte, Kimmytje. |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, september 13, 2014 09:50 |
| Een dieprakend gedicht Kimmytje en zo herkenbaar. Schrijf het van je af lieverd het helpt je bij de verwerking. Veel sterkte en lieve groet Anneke |
|
| ela: | Zaterdag, september 13, 2014 09:48 |
| Elk verlies is het grootste en dat voel je maar nadien. mooi geschreven, ik leef met je mee. | |
| Fairouz: | Zaterdag, september 13, 2014 09:40 |
| goede morgen kimmytje, wat een intens gemis lees ik hier. ik vind het heel erg dat je zoveel verdriet hebt. Ook voor mij heel herkenbaar liefs, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: kimmytje | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2014 | ||
| Thema's: | ||