Nachtbraker
nachtbraker,
stilte regeert de straten, de hemel bedekt, marineblauw
geluidloos, op de zachte ademhaling na
sta ik hier de sterren aan het firmament te tellen gelijk aan
de stuwing van vadertijd die mij dichter draagt naar jou
over het vuur in mij, aangewakkerd door jouw schijn
kan zelfs geen morpheus in al zijn baldadigheid heersen
en al doet de afstand mijn hart branden van verlangenpijn
voedt jouw liefde mijn verstand met ambrozijn
daar ik weet dat ik weldra bij jou kan zijn
enkel die ene gedachte vervult mij met kracht waardoor
ik de nacht, zo licht als een veer, op mijn schouders
dragen kan naar dageraad
enkel jij, mijn meester en heer, weet met woord en daad
mijn geest te navigeren naar de essentie van het bestaan
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, september 14, 2014 16:10 |
| Heel goed geschreven Mima, graag gelezen Liefs |
|
| David Matser: | Zondag, september 14, 2014 00:22 |
| Heerlijk om te lezen. Vergeet je sextant niet, anders raak je de weg nog kwijt (: | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 13, 2014 21:56 |
| graag gelezen hoor | |
| mima: | Zaterdag, september 13, 2014 19:20 |
| hahaha Mobar :D |
|
| mima: | Zaterdag, september 13, 2014 19:03 |
| een genot om jouw genieten bevangt me :) |
|
| DrieGeetjes: | Zaterdag, september 13, 2014 19:00 |
| De dank is geheel aan mij, mima. Een nachtbraker, zoals ik er een ben, kan van zo een gedicht als het jouwe, dubbel genieten. Dus dank jóú voor het genot, mima. :) |
|
| mima: | Zaterdag, september 13, 2014 18:53 |
| tnx :) | |
| DrieGeetjes: | Zaterdag, september 13, 2014 18:50 |
| Pooh! Pooh! Kan het niet afwachten dat het weer donker wordt, en de sterren kan gaan bekijken, mima. Ik hoop alleen, dat er geen wolken zijn vanavond. ;) Zoals altijd weer veel beelden om van te genieten. Ik heb genoten dus. :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2014 | ||
| Thema's: | ||