Vanaf een afstand bestudeer ik hem;
Hoe hij met zijn vingers een vliegtuig vormt
Ondersteund door bijpassende geluiden
Vliegt hij de gehele wereld over
Naar oorden waar hij voor eens vriendjes heeft
En iedereen begrijpt wat hij bedoeld
Waar voor eenzaamheid, zich anders voelen
geen plaats is. Een glimlach op zijn gezicht.
Plotseling stopt hij met de geluiden
En ook vormen zijn vingers geen vliegtuig
meer. Teleurgesteld kijkt hij om zich heen.
De verre oorden hebben plaatsgemaakt
voor zijn eigen slaapkamer, waarin hij
weer gewoon is, wie hij altijd was...