zandloper
Ik had op je willen wachten,
vele jaren als het moest
maar, -zegt de oncoloog-
zelfs luttele maanden
kan ik je
niet meer beloven.
Pijn
verdrijft
verdriet
niet.
Maar
dat ik blij ben
dat ik weldra misschien
doodga
dank ik jou,
mijn liefste.
vele jaren als het moest
maar, -zegt de oncoloog-
zelfs luttele maanden
kan ik je
niet meer beloven.
Pijn
verdrijft
verdriet
niet.
Maar
dat ik blij ben
dat ik weldra misschien
doodga
dank ik jou,
mijn liefste.
Reacties op dit gedicht
| marcel bulckaert: | Donderdag, september 18, 2014 08:47 |
| Allen bedankt voor de commentaar en het medeleven. | |
| september: | Donderdag, september 18, 2014 01:38 |
| Intens geschreven en het raakt. Liefs | |
| windwhisper: | Woensdag, september 17, 2014 07:40 |
| als dit geen fictie is, zoals in je andere gedichten, dan zend ik sos-jes richting hemel om je kracht te geven lieve groet Cobie |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, september 17, 2014 06:54 |
| Dit is schrikken Marcel en het snijdt door mijn ziel bij het lezen hiervan. Ik wens je heel veel sterkte en kracht !! Een warme troostgroet stuur ik je Anneke |
|
| SD Rio: | Woensdag, september 17, 2014 04:37 |
| Tjonge, dit gedicht snijd door mijn ziel. De tijd kan dit leed misschien ooit een beetje verzachten. Heel veel sterkte Marcel ! |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 17, 2014 04:30 |
| wat een pijn sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marcel bulckaert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2014 | ||
| Thema's: | ||