Dag Bert
nooit meer bezoekjes op vrijdagmorgen
geen kibbeling met koffie meer
ik zal nooit meer de mevrouw van Simones
haar glimlach zien
als ze besteld werden
die porties kibbeling
zo 's morgens vroeg
haar guitige ogen
haar vraag
"echt voor bij de koffie?"
nooit meer saampjes babbelen
of over een rommelmarkt dwalen
ik zal je zo missen
je spontane lach
zelfs je korte lontje
jij grote vriend
zo klein, zo machteloos, zo ziek
in dat grote bed
ik mis je nu al
ga maar, ga maar rusten
doe het zacht
Reacties op dit gedicht
| brokendoll: | Maandag, september 22, 2014 10:43 |
| intens mooi, wat kan jij schrijven zeg! |
|
| kimmytje: | Donderdag, september 18, 2014 06:59 |
| Ontroerend mooi Cobie evenals schrijnend.. Bedankt voor je reactie gisteren en je begrip. Liefs Kimmy |
|
| september: | Donderdag, september 18, 2014 02:01 |
| Heel mooi voor je vriend geschreven. Ontroerend. Sterkte en liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 17, 2014 10:37 |
| mooi geschreven cobie sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2014 | ||
| Thema's: | ||