met nevel uitgrblust
Als nachten zonder maan...
of sterren onbevredigd.
Enkel zwart en zonder naam.
Wordt verlangen slechts vertederd.
Door eenzaamheid, eenvoudig vlak.
Het moeten van zodanig zwak
En trachten toe maar zonder moeite,
moeilijk doen zo afgekapt.
De nachtelijke lust,
zonder vonken in de lucht.
Is de drang naar luchtkastelen,
zwaar venederd opgelost.
De vlammen van de prilheid,
met nevel uitgeblust...
Reacties op dit gedicht
| Brenda: | Zaterdag, september 20, 2014 01:03 |
| dan ben je dus gewoon even vergeten in en uit te ademen. Geeft niets, dat hebben we allemaal wel eens. | |
| onkruyd: | Zaterdag, september 20, 2014 00:51 |
| Moet er wel eerlijk bijzeggen dat het geen afraffelen was.... Meen me nog vaag te herinneren dat dit me flink wat moeite koste om te schrijven en het posten heb ik mij zeker ook niet mee gehaast... Maar dat zal niet aan de moeilijkheid.van het schrijven liggen, vrees ik... | |
| onkruyd: | Zaterdag, september 20, 2014 00:45 |
| Ik heb het in een dronken opwelling geschreven gisteren nacht... Moet eerlijk toegeven dat ik het vandaag alweer vergeten was totdat ik je reactie zag... ehm, tjah... Wat je zegt is helemaal waar haha... Wel grappig dat je dat er vanaf kan lezen ;) |
|
| Brenda: | Zaterdag, september 20, 2014 00:13 |
| onkruyd is altijd de moeite waard om aan te klikken voor mij, hier voel ik een lichte afraffeling, ik voel het denk idee en dat zit wel goed, een paar minuutjes rust en even in- en uitademen voor je de tekst neerplant zou hier op zijn plaats zijn. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: onkruyd | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2014 | ||
| Thema's: | ||