Gepest worden in klas
Daar stond ze, voor het raam
ze was net een uurtje thuis van school
iedereen had haar geroepen bij haar naam
ze was echt niemands idool
Ze treiterden en lachten haar uit
niemand kon vriendelijk voor haar zijn
iedereen pestte, om het luidst
en diep binnen in haar, deed het zo’n pijn
Nu stond ze te kijken naar de zwarte lucht
de wolken waren niet meer blauw
ze stond er met een zucht
en haar hoofd en hart waren grauw
Ze zou het zo graag anders zien
niemand nog moeten aanhoren
maar ze is nog maar amper veertien jaar
wordt door niemand uitverkoren
Zeker nog vijf jaar in dezelfde klas
voor ze uit school weg kan gaan
in de pauze zit ze alleen, op het gras
omdat ze niet sterk genoeg op haar benen kan staan
Fictief geschreven :)
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Zaterdag, september 20, 2014 10:33 |
| Mooi Raissa,, Goed verwoord wat voor velen de bittere waarheid is. Liefs Kimmy |
|
| waterval: | Vrijdag, september 19, 2014 17:35 |
| geslaagd inleven in een "fictief" gegeven... ~~~waterval~~~ |
|
| Clarice: | Vrijdag, september 19, 2014 17:07 |
| Mooi geschreven Raïssa, en voor velen helaas niet fictief, een jeugd die verwoest wordt (soms zelfs met zelfdoding tot gevolg)... Goed dat je 't onder de aandacht brengt, gts | |
| ILse Bruintjes: | Vrijdag, september 19, 2014 16:39 |
| mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2014 | ||
| Thema's: | ||