Gedicht: communicatie
Gedicht: communicatie
Ik wil graag communiceren
elke keer klap ik dicht
Ik kan wel huilen dan
voel mij anders dan hun
In mijn hoofd zegt een stemmetje
je kan het wel meid
maar op die momenten
weet ik niks te vertellen
Waarom ben ik anders
kan ik niet goed communiceren
Wil zo graag net als hun wezen
Mijn hart huilt
Ik wil het wel uitschreeuwen
Laat mij zonder beperking leven.
Reacties op dit gedicht
| SD Rio: | Vrijdag, september 19, 2014 22:58 |
| Tjonge, ik kon dit zelf wel geschreven hebben.....mijn werk is er afhankelijk van.....mogelijk ontslag. Maar het klopt in de beperking ligt de uitdaging. Ik ga flink aan de slag. We zijn nooit te oud om te leren. Dus stroop je mouwen maar op, en hou moed ! |
|
| Aquarel: | Vrijdag, september 19, 2014 19:19 |
| Zonder beperking zou het leven zoveel lichter zijn, maar in de beperking ligt de uitdaging te zoeken hoe ermee om te gaan. Zo is hij herkenbaar voor mij. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ILse Bruintjes |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2014 | ||
| Thema's: | ||