In het diepst van je ziel
In het diepst van je ziel
Je spreekt geen woorden
Ontwijkt mijn blik
Je verkiest een lange stilte
Maar de spiegels van je ziel zijn open
Ik ken je waarheid niet
Al voel ik wel je pijn
Ik ken je wegen niet
Maar weet dat je een bestemming zoekt
De balans van je zijn is verstoord
Overschaduwd door licht en duister
Nu in de herfst van je leven is er kracht
Leg nu maar je woorden in de wind
Als de bron de betekenis van je tranen weet
Zal hij je troosten in je levens kleed
Als mens kunnen we niet alles bevatten
Maar het lot kent vele deuren
Open zo nu en dan je ziel
Ooit zal er ook voor jou een antwoord zijn.
Wim
Reacties op dit gedicht
| hs: | Zondag, oktober 26, 2014 21:39 |
| erg mooi | |
| christa's: | Zondag, september 21, 2014 17:52 |
| mooiiiiiiii ja echt waar | |
| september: | Zaterdag, september 20, 2014 23:22 |
| Zo mooi geschreven en doet ook goed te lezen. Liefs |
|
| SD Rio: | Zaterdag, september 20, 2014 17:30 |
| Tjonge Wim, jij opent deuren, zeker weten, zelfs mijn waterlanders. Dit gedicht komt binnen, voelt zo naakt en puur, raakt me tot diep in mijn zijn.. |
|
| verdrietige schildpad: | Zaterdag, september 20, 2014 15:34 |
| mooi gedicht. lieve groet. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Black Lord | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2014 | ||
| Thema's: | ||