moeder, nog steeds hunker ik jou
[niet alleen in fragmenten noch in ellipsen
leeft in mij het herinneren]
net als mijn verlangen van dit moment
wil ik het verleden, onmiddellijk en hier
om nog steeds smart te voelen,
mij te verzekeren dat ’t ooit
een stille echo wordt
tranen weven dromen
en uit het niet te wegen verwijderde
ontstaat heel langzaam een beeld:
ongelofelijk betoverend liefelijk warm
sunset 23-09-2014
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, september 26, 2014 22:59 |
Dank je. Enne, stiltemomenten zijn voor ons ook een noodzakelijkheid. Toch? Lieve groetende genegenheid en heel vredige vrijdagavond, sunset (ingo) |
|
| september: | Woensdag, september 24, 2014 22:14 |
| Mooi Sunset. Een stilte moment. Liefs |
|
| sunset: | Dinsdag, september 23, 2014 19:53 |
Dank je wel Anneke voor je reactie. Genegen groet en een fijne dinsdagavond, sunset (ingo) PS: Die mij kennen weten dat ik dikwijls over mijn moeder schrijf. Jammer genoeg kende zij geen echte moederliefde en het verlangen naar het gemist blijft en blijft nog steeds pijnvol. |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 23, 2014 18:53 |
| Liefdevolle warme woorden om het verdriet van een moeder die er niet meer is. Veel sterkte en een mooie avond wens ik je Sunset. Anneke |
|
| sunset: | Dinsdag, september 23, 2014 11:23 |
Dank je wel Cobie om ook hier te lezen en te reageren en nog een heel liefdevolle verderzetting van jouw dinsdag. Warme groetende genegenheid, sunset (ingo) |
|
| windwhisper: | Dinsdag, september 23, 2014 10:57 |
| zo vol verlangen Sunset Ingo, warme poëzie lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2014 | ||
| Thema's: | ||