Rust
Rust
Vervullend
Is de wil
Volgzaam
Om geborgenheid
Waar het licht schijnt
Voelt het te fel, te scherp
Het brand op mijn huid
Verblind mijn ogen
Uitgestoken is de hand
In welkom gebaar
Opgelucht reik ik ernaar
Rust
Reacties op dit gedicht
| willemien: | Woensdag, september 24, 2014 16:02 |
| Mooie conclusie, voelt goed. | |
| september: | Woensdag, september 24, 2014 14:04 |
| Mooi Kimmy Liefs |
|
| snake642: | Woensdag, september 24, 2014 13:43 |
| wat een krachtig gedicht met een zacht einde! mooi kimmy! | |
| teun hoek: | Woensdag, september 24, 2014 12:20 |
| Rust....een kans om te grijpen in een onrustige wereld. Doen. h gr. teun |
|
| fets: | Woensdag, september 24, 2014 11:49 |
| rusteloosheid zoekt naar rust! In stilte. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 24, 2014 09:58 |
| ja ook deze is mooi met anneke eens |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, september 24, 2014 08:37 |
| Zoek geborgenheid thuis in het warme schemerlicht met lieve mensen om je heen Kimmytje die je de hand reiken om opgelucht mee verder te gaan, het zal hopelijk rust brengen in je hart, ik wens het je van harte toe met lieve groet, Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: kimmytje | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2014 | ||
| Thema's: | ||