Eerlijkheid
Alleen mijn hart weet
hoe ik jou mis
mijn ogen verscholen
achter donkere brillenglazen
zwijgen net als mijn mond
al gaat het leven door
en rinkelt de telefoon
niet meer
jouw stem klinkt
in de nachtelijke uren
vaak nog
als een zachte fluwelen fluister
alleen voor mijn oren
nog te horen
maar als iemand het me zou vragen
“nee” dan mis ik je niet
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zaterdag, september 27, 2014 17:21 |
| intens gemis , alleen verwerkend ? niet doen. h. gr. th |
|
| fets: | Zaterdag, september 27, 2014 16:12 |
| silver wings fading away... | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 27, 2014 12:26 |
| mooi herkenbaar schrijven cobie goed gedaan |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, september 27, 2014 09:32 |
| Ik lees het als een dubbel gevoel Janny, jouw eerlijkheid fluistert toch lieflijk. Zonnig weekend met liefs Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2014 | ||
| Thema's: | ||