De middelmaat
de middelmaat
weer heb ik geprobeerd
mijn horizon te verticaliseren
het is mij niet gelukt
droeg stenen aan voor babel
talen spraken vloeiend hun cement
op weg naar het ultiem moment
maar woorden braakten stilte uit
wij raakten onze hoogte kwijt
in een chaos die geen hemel kent
erosie heeft de klus geklaard
ambities kennen weer hun aardse plaats
ik blijf gewoon de middelmaat
wil melker
29/09/2014
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Maandag, september 29, 2014 18:35 |
| De middelmaat is ook oké, Iedereen heeft zo zijn plekje en zelfkennis is uiteindelijk van bijzonder grote waarde en de acceptatie daarvan Liefs Kimmy |
|
| fets: | Maandag, september 29, 2014 10:38 |
| zelfkennis is het begin van alle wijsheid! Graag gelezen! | |
| Anneke Bakker: | Maandag, september 29, 2014 09:53 |
| Met een verticale roestvrije plaats in het midden gooi jij toch wel hoge ogen Wil. Zonnige groet en mooie dag. Anneke |
|
| windwhisper: | Maandag, september 29, 2014 08:21 |
| ja jezelf blijven, het is niet nodig dat je alles en iedereen het naar wens maakt, warme groet Cobie liefs en een goede maandag |
|
| trucker klaas: | Maandag, september 29, 2014 07:47 |
| nadering tot elkaar bracht je al dichterbij het hemelse ... goedemorgen ,klaas |
|
| witteroos: | Maandag, september 29, 2014 07:44 |
| Mooi Wil, gewoon jezelf blijven. De bemiddelaar lees ik hier. Warme groet | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2014 | ||
| Thema's: | ||