chronisch ziek
vroeg in de morgen wek je mij
het is nog donker en stil
overal doe je mij pijn maar ik heb
geen keuze of dit is wat ik wil
maar ik heb je geaccepteerd
je bent een deel van mij
en ook al breng je mij weleens in tranen
ik ben ergens ook ontzettend blij
iedere dag geniet ik weer
met volle teugen van de dag die
start
iedere dag dankbaar voor begrip en
liefde en steun van mijn grote liefde
recht uit zijn hart
mijn kinderen die mij op handen dragen
die vaak al hulp aanbieden zonder het te
hoeven vragen
wat ben ik toch ongeloofelijk rijk
als ik het goed bekijk
het is nog donker en stil
overal doe je mij pijn maar ik heb
geen keuze of dit is wat ik wil
maar ik heb je geaccepteerd
je bent een deel van mij
en ook al breng je mij weleens in tranen
ik ben ergens ook ontzettend blij
iedere dag geniet ik weer
met volle teugen van de dag die
start
iedere dag dankbaar voor begrip en
liefde en steun van mijn grote liefde
recht uit zijn hart
mijn kinderen die mij op handen dragen
die vaak al hulp aanbieden zonder het te
hoeven vragen
wat ben ik toch ongeloofelijk rijk
als ik het goed bekijk
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, oktober 20, 2014 20:39 |
| sterk neergezet chronisch ziek zijn het is niet altijd gemakkelijk ik heb er ook al jaren last van | |
| DrieGeetjes: | Woensdag, oktober 01, 2014 01:00 |
| Met respect en veel waardering gelezen, melisande bout. :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: melisande bout | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2014 | ||
| Thema's: | ||