Te veel pijn
Hart samen gekrompen
Keel samen geknepen.
Lichamelijke pijn,
Van emoties die er niet mogen zijn.
Emoties weggekropen
Woorden weggestoken
Stil verdriet
Dat niemand ziet
Moordende pijn
Waar 'k van weg kwijn
Alles gegeven
Om toch te blijven leven
Hulp nu te laat
Heeft geen baat
Ik laat het niet meer toe
Mijn eigen ding is wat ik doe...
Keel samen geknepen.
Lichamelijke pijn,
Van emoties die er niet mogen zijn.
Emoties weggekropen
Woorden weggestoken
Stil verdriet
Dat niemand ziet
Moordende pijn
Waar 'k van weg kwijn
Alles gegeven
Om toch te blijven leven
Hulp nu te laat
Heeft geen baat
Ik laat het niet meer toe
Mijn eigen ding is wat ik doe...
Reacties op dit gedicht
| SD Rio: | Vrijdag, oktober 03, 2014 02:10 |
| Het is nooit te laat, omarm en accepteer je verdriet. vanuit daar kun je uit het dal klimmen naar ongekende hoogtes. Je moet vertrouwen hebben in jezelf, een mens is tot meer in staat als hij zelf denkt. Sterkte |
|
| DrieGeetjes: | Donderdag, oktober 02, 2014 22:40 |
| Hulp is nooit te laat, Ceara. Je eigen ding doen is altijd het beste. Lees Christa: de beste raadgeefster die ik ken. ;) |
|
| fets: | Donderdag, oktober 02, 2014 20:40 |
| ik heb jou pijn gelezen! | |
| christina: | Donderdag, oktober 02, 2014 19:11 |
| emoties zijn emoties ze zijn er niet voor niets dus ze mogen er zijn weet je ...je hoeft ze niet te verstoppen laat je tranen maar lopen dat opkroppen heeft geen zin sterkte he en liefs christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ceara | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||