Vruchten van eenheid
Sereen ritmisch ademend
meedeinend op de golven
Een synchrone levensbries
verdampt en ontstijgt
samen vloeiend tot een druppel
een liefdevolle omarming
Hoog ter hemel reikend
verslingerd als een liaan
tot diep in de kern van mijn ziel
van voorgaande levens
Op weg naar het hoogste doel
van liefdevolle samensmelting
eenheid in waarnemingen, gevoelens
zwevend in tijdloosheid
de vrijheid tegemoet
Transparante lijfelijke omhulsels
tot puur goudstof verwaaid
innige Liefde oogstend
in onvoorwaardelijke stilte
Onuitgesproken vertrouwen
blindvarend op de adem
van leven en dood
meedeinend op oneindigheid
Gedragen in Gods handen
de schoot van Licht en Liefde
ontkiemend verlangen
naar mijn Oerbron
ontwaakt mijn diepste Zijn
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, oktober 03, 2014 22:38 |
| Dank je :) Dat klinkt heel bijzonder. Mooi om er dan over te schrijven. Fijn weekend |
|
| SD Rio: | Vrijdag, oktober 03, 2014 22:26 |
| Dank je september, voor al je lieve berichtjes ! Zeker een spirituele ervaring samen met iemand, meebewegend op gevoel tijdens een speciale ademsessie, geweldig. Had nog nooit zoiets gedaan. |
|
| september: | Vrijdag, oktober 03, 2014 21:55 |
| Prachtig SD Rio, een spirituele ervaring..? Tenminste zo heb ik het gelezen. Mooi gedicht en zeker zo de momenten van ervaren. Liefs | |
