Genoeg
Daar waren ze hoor
eindelijk ging je over genot
het duurde wat maanden
je zelf-pracht, dat duivel was
belachelijk verrot
“JAAAA! Nu heb ik je, Ja JA JA!”
sprankelend in extase
je rookte je gehele zijn op
het roeren van wraak
gaf ik je te moede je toe
de twee extremen
het scherp van de snede
“Ja! Ja!” Je branding, smeltend de smacht
“NU heb ik je!” Lava stroomde, tot dat
het flitsen van je vreugde
al geheel door bekeken acht
en het was weer stilletjes luid
totdat het schijnende in de ogen
totaal verstromen was
De vloed ebte nog na
bleek enigszins blijvende
kolen die vuur bleven
groeide tot een vlammenzee
diepe haat die voltrok
neurotisch, sociopatisch, ongenadig
Een angst in de ogen
de haat die roerde
een wanhoop instaat stelde
verder te gaan dan ooit gedacht
tijd.., de grootste onmacht
onomkeerbaar, vanaf de dag
tot op heden
nog steeds op wraak wacht
Toen enkel de ogen
nors melancholisch
gedachten kortgesloten
verstompte paniek
doodsbange onkunde
Vreselijk gevaarlijk
eindelijk ging je over genot
het duurde wat maanden
je zelf-pracht, dat duivel was
belachelijk verrot
“JAAAA! Nu heb ik je, Ja JA JA!”
sprankelend in extase
je rookte je gehele zijn op
het roeren van wraak
gaf ik je te moede je toe
de twee extremen
het scherp van de snede
“Ja! Ja!” Je branding, smeltend de smacht
“NU heb ik je!” Lava stroomde, tot dat
het flitsen van je vreugde
al geheel door bekeken acht
en het was weer stilletjes luid
totdat het schijnende in de ogen
totaal verstromen was
De vloed ebte nog na
bleek enigszins blijvende
kolen die vuur bleven
groeide tot een vlammenzee
diepe haat die voltrok
neurotisch, sociopatisch, ongenadig
Een angst in de ogen
de haat die roerde
een wanhoop instaat stelde
verder te gaan dan ooit gedacht
tijd.., de grootste onmacht
onomkeerbaar, vanaf de dag
tot op heden
nog steeds op wraak wacht
Toen enkel de ogen
nors melancholisch
gedachten kortgesloten
verstompte paniek
doodsbange onkunde
Vreselijk gevaarlijk
Reacties op dit gedicht
| sniperium: | Zondag, september 11, 2016 15:24 |
| klinkt bekend, gelukkig ebt het vuur met de tijd, in mijn geval een geheel gebrek aan "echte" emotie en vertrouwen. nu snap ik het verleden, maar als je dat je verleden zelf wil vertellen... niemand reist door de tijd dan alleen een richtingsverkeer |
|
| windwhisper: | Dinsdag, oktober 07, 2014 10:23 |
| ook hier even een koude rilling, daarom ben ik blij met de door jou geplaatste reactie, al blijft het toch wel beangstigend lieve groet Cobie je weet het overigens wel goed te duiden, zodat het top op het bot voelbaar is warme groet Cobie goede morgen |
|
| 7ennis: | Dinsdag, oktober 07, 2014 02:24 |
| Ik kan er niet meer over zeggen, dan dat het erger is en dat het lijkt en zelfs de meest geharde persoon die hij kent - echt van staal. Iemand die de dieptes al extreem heeft gezien.. Na 1 pagina van de 10 opkeek, "Wat?" "Neé" "dit is gestoord" kan vertellen dat 30 pagina's.., Je je medicijnen kan ophalen de volgende dag. Laat staan voor de ontvanger (wie dat ook mag/mocht zijn *derde persoon enkelvoud ;) |
|
| september: | Dinsdag, oktober 07, 2014 01:05 |
| Dit lijkt me meer dan genoeg of nooit genoeg :) Heel goed geschreven! |
|
| DrieGeetjes: | Dinsdag, oktober 07, 2014 00:37 |
| Vreselijk gevaarlijk is een understatement! Verdorie psychopathisch, 7ennis! Kreeg er rillingen over mijn rug, zo goed is dit gedicht. Het lijkt wel een Poe. :) En nu moet ik zien hoe ik dadelijk de slaap kan vatten. ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: 7ennis | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||