waarom is de weg die ik bewandel zo moeilijk
waarom vind ik mezelf zo afgrijslijk.
waneer houd het op ?
waar is in godsnaam die knop?
de knop om alles om te draaien om een leven te leiden die haalbaar is.
het is een ware nachtmerrie in de wildernis.
hoe lang houd ik dit nog vol.
mijn emoties mijn gedachtes zijn overvol.
smoesjes spelen door mijn hoofd.
maar er is geen enkele smoes die de haat naar mezelf doofd.
in de spiegel kijken is geen optie.
mijn lichaam is toch ver weg van perfectie.
ik moet branden in de hel.
ik word toch nooit een supermodel.
ik ben een zwak lelijk eendje.
en als ik er zo over nadenk was ik altijd al een buitenbeentje.
ik vecht tegen de bierkaai in
ik vind geen weg daar tussen in.
ik moet mezelf straffen.
en het eten gewoon afschaffen.
de enige manier is om mezelf uit te hongeren.
voor mijn eigen daden zal ik me moeten op offeren.
me lichaam is de enige manier waarop dat kan.
het stemmetje in me hoofd zegt boos ja krista dat krijg je ervan.
boos op mezelf dat ik het zo ver heb laten komen.
ik ben in een korte tijd veel te veel kilo's aangekomen.
stom ben ik stom en dom.
en ik weet niet hoe ik er van af kom.