in haar hand een pen
wat nadenkend
speelde ze er mee
voor haar lag het dikke boek
ooit schreven ze het samen
daarna leek de inkt op te zijn
dus hadden ze het boek gesloten
soms had ze het even ter hand genomen
om er even aan te ruiken
de geur van herinneringen te proeven
maar nee, het boek bleef dicht
tot op die ene middag
in december,
dat ze in zijn ogen kijkend
de pen aannam die hij aanreikte
zijn pen, haar inkt, hun boek
ze sloeg het open
eerst aarzelend haar hand
gisteren schreef ze voorzichtig
de eerste woorden
hij voegde toe
vanaf vandaag schrijven ze
weer samen
beiden wat ouder wat wijzer
maar de geur van old Spice blijft bekoren
Plaatjespraatjes: | Donderdag, oktober 16, 2014 13:19 |
Mooi verhaal, ik hoop dat de inktvoorraad nog lang strekt :^) | |
waterval: | Woensdag, oktober 08, 2014 20:37 |
héél mooi, graag gelezen... ~~~waterval~~~ |
|
teun hoek: | Woensdag, oktober 08, 2014 15:26 |
mooi en innemend. h. gr. teun | |
fets: | Woensdag, oktober 08, 2014 15:01 |
mooi gedicht! Te kunnen terugkeren van het gras aan de andere kant van de heuvel! | |
DrieGeetjes: | Woensdag, oktober 08, 2014 13:42 |
Dit is echt wel een goed gedicht hoor. Genoten, Cobie! :) | |
Anneke Bakker: | Woensdag, oktober 08, 2014 10:56 |
Jij en hij,en nieuwe tijden, nieuwe gebeurtenissen vormen samen een nieuw boek. Mooi gebracht Cobie. Een fijne dag met lieve groet. Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, oktober 08, 2014 10:30 |
jA gelachen om het einde | |
Auteur: windwhisper | ||
Gecontroleerd door: windwhisper | ||
Gepubliceerd op: 08 oktober 2014 | ||
Thema's: |