Steun
Zo uitgestrekt als de bliksemschicht de aarde raakt
zo raak jij dagelijks mijn hart.
Het gedonder voel ik als het kloppen in mijn spier
door de impuls van de sinusknoop.
Zo levend als de voltage mij houdt is er geen twijfel
aan jouw flitsend bezoek.
Na jouw vertrek achter de horizon ervaar ik het einde
maar morgen beleef ik weer de hoop.
zo raak jij dagelijks mijn hart.
Het gedonder voel ik als het kloppen in mijn spier
door de impuls van de sinusknoop.
Zo levend als de voltage mij houdt is er geen twijfel
aan jouw flitsend bezoek.
Na jouw vertrek achter de horizon ervaar ik het einde
maar morgen beleef ik weer de hoop.
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Woensdag, oktober 08, 2014 20:39 |
| jaja, als een donderslag op klaarlichte hemel :-) ~~~waterval~~~ |
|
| fets: | Woensdag, oktober 08, 2014 14:59 |
| Ik hoop mee met jou! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, oktober 08, 2014 14:42 |
| ja mooi hoor | |
| windwhisper: | Woensdag, oktober 08, 2014 11:53 |
| je bent hotel de botel, heel erg verliefd warme groet Cobie goede middag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||