Hemel bestorming
met gevouwen handen
bestorm
ik de hemel
er is zoveel te vragen
er staat zoveel op het spel
soms is iets moeilijk te dragen
maar ik denk dan
Onze Lieve Schepper
snapt me wel
een zachte fluistering
in stiller
luisteren
aanvaarding
al wat komen gaat
inzicht voor een ieder
vrede
waar het mis op aarde gaat
beter worden
waar ziekte heeft toegeslagen
troost
waar zo veel leed is
bij het heen gaan van
een dierbare
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, oktober 11, 2014 13:53 |
| Zo mooi Windwhisper. Liefs |
|
| fets: | Vrijdag, oktober 10, 2014 18:48 |
| Ik ben jaloers op hen die geloven! | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 10, 2014 12:25 |
| Konden we samen de hemel bestormen Cobie, kracht vragen voor momenten dat het een en ander wat te zwaar wordt. Hoe mooi ga jij hier voor je geloof, de hoop en de liefde. Ik wens je een zonnige middag met alle liefs. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, oktober 10, 2014 10:18 |
| cobie toch wat goed en mooi en warm geschreven! |
|
| lothori: | Vrijdag, oktober 10, 2014 10:14 |
| prachtig en diep gedicht | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 10, 2014 09:40 |
| het hele leven is een zoektocht zoals de roos met doornen uiteindelijk de bloem draagt in de eindfase. h. gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||