stug doorgaan
Voorover op de tafel leunend, starend naar een leeg doek met een kleurenbom op het punt af te gaan in mijn hoofd.
Mijn maag krimp ineen , beginnen met kleuren waar ik niet van houd.
Van een afstand kijkend naar het resultaat schreeuw ik boven de muziek uit, godverdomme wat een tijdverspilling .
Een half verborgen gezicht in een giftige cocktail te vaak gezien laat me koud.
Kleuren in elkaar verdrinkend, een zinloze dood mijn drijfveer door te gaan.
Mijn maag krimp ineen , beginnen met kleuren waar ik niet van houd.
Van een afstand kijkend naar het resultaat schreeuw ik boven de muziek uit, godverdomme wat een tijdverspilling .
Een half verborgen gezicht in een giftige cocktail te vaak gezien laat me koud.
Kleuren in elkaar verdrinkend, een zinloze dood mijn drijfveer door te gaan.
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Maandag, oktober 13, 2014 18:59 |
| Er zo vol van zitten, en dan de kunst van het weglaten beoefenen, een image gedestileerd... | |
| Quicksilver: | Maandag, oktober 13, 2014 11:46 |
| als ik dit lees, krijg er de bibbers van...laat indruk achter sterkte gewenst lieve groet, dicky |
|
| windwhisper: | Maandag, oktober 13, 2014 08:44 |
| heftige woorden warme groet Cobie Goede morgen ik proef radeloosheid |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eigen stijl | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||