Het land van "wat nou als"
Ik kom mezelf hier tegen,
In dit land van “wat nou als’,
Waar schimmen me achtervolgen,
En hun woorden zijn altijd vals.
Ze projecteren onzekerheden,
Die sluimerend bij me wonen,
En met zo een lieflijke spiegel,
Kunnen de stemmen enkel honen.
Maar ik weet toch echt volkomen,
Waarom ik dit ben gestart,
Met geduldige lippen,
Kus je tranen uit mijn hart.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: Engeltjuh | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||