Het leven durven leven
Ik kan niet goed tegen niet weten,
Tegen wel weten nog veel minder,
Waar angst je keuzes gaat bepalen,
’t Is een crime, het is een hinder.
Ik ben altijd bang iets fout te doen,
Op zijn minst niet goed te weten,
Steevast in mijn achterhoofd,
Word ik voor gek versleten.
Twaalf keer weigeren voor ik spring,
En dan nog met lood in schoenen,
Kon ik die verrekte stoornis,
Maar uit mijn hersens boenen.
Hoe doen anderen dat toch,
Jezelf volledig overgeven,
Ik ben nooit goed geweest,
In het leven durven leven.
Reacties op dit gedicht
| DrieGeetjes: | Dinsdag, oktober 14, 2014 00:10 |
| Jezelf vergelijken aan anderen, Engeltjuh, zal je niet verder helpen. Je bent zoals je bent, daar moet jij en iedereen, die leeft op deze planeet, het mee doen dit leven. Jij bent uniek - aandoening of niet - en ik ben uniek. Jij bent niet perfect en ik ben niet perfect. Jij en ik moeten eerst met onszelf (leren)leven. En de rest? Ook... ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: Engeltjuh | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||