Aisha
Door de tuinen van haar verstand wandelend
doen weelde en pracht mijn zicht geweld aan.
Bevallig danst zij op bloembedden langs linde en
meibomen op de tonen van vogels die
elkaar alsmaar van repliek dienen met de mooiste
melodieën waar in mijn opinie zelfs Mozart
van kon leren.
Bevangen door het beeld omhult dankbaarheid
mijn eens verbitterde hart met een warmte
die ik enkel een foetus in de moederkoek
kan toeschrijven daar ik me deze niet heugen kan.
De manier waarop de zon schijnt, haar blauwe ogen
weerkaatsen in het meer dirigeren mijn gemoed
lichtmoedig, dichter tot het schoonste goed.
Mijn muze jij prijst mij rijk.
Gezegend ben jij,
Aisha!
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, oktober 15, 2014 19:54 |
| super, heel mooi mima, goede woordenkeus. lieve groet, dicky |
|
| kimmytje: | Woensdag, oktober 15, 2014 19:43 |
| Wondermooi Liefs Kimmy |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, oktober 15, 2014 16:17 |
| wat een pracht | |
| DrieGeetjes: | Woensdag, oktober 15, 2014 15:16 |
| Wat een mooie woorden! Hier heb ik niets aan toe te voegen. :) | |
| waterval: | Woensdag, oktober 15, 2014 12:38 |
| Halfweg zat ik al te denken , hier is de muze langs geweest, en zo is het dan ook geëindigd,... Wat een schoonheid hier... ~~~waterval~~~ |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, oktober 15, 2014 12:37 |
| Ontroerend mooi is dit gedicht aan jouw muze Mima, heerlijkheid om te lezen ! lieve groet en fijne dag Anneke |
|
| windwhisper: | Woensdag, oktober 15, 2014 12:24 |
| een prachtige ode ik las deze graag warme groet Cobie goede middag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||