dag mama
zonder moeder
je voelt je dan zo verloren
ik was vijf
te klein om dat te beseffen
haar dood
de begrafenis
ik ben nu vierenzestig
zie het allemaal
nog op mijn netvlies staan
de tranen zijn gedroogd
maar er was niemand
om te vertellen
over de kleintjes
niemand
die
me een kus gaf
of een aai over mijn bol
als ik wel eens op mijn knie viel
geen welterusten kus
wel een kruisje van een non
handen boven de dekens
stil gaan slapen
ik vraag me af
hoe anders het gegaan zou zijn
als je niet zo ziek geworden was
als je was blijven leven
dag mama
ik
plus het kleine meisje
in mij
ik mis je nog steeds zo
Reacties op dit gedicht
| Mir: | Zondag, oktober 26, 2014 09:32 |
| dit gemis is door niemand in te vullen en dan moet je sterk zijn, mooi geschreven.... | |
| waterval: | Zaterdag, oktober 18, 2014 18:42 |
| zonder moeder heb je vele kansen niet gekregen, die elk kind zo broodnodig heeft...geen wonder dat je haar nog steeds mist en dat haar beeltenis op je netvlies staat...zelfs nu nog wens ik je veel sterkte want zo'n wonde gaat nooit dicht, je moet ermee leren leven, hoe cliché dat ook mag zijn...Gelukkig heb je nog vele talenten om dat leven boeiend te maken.... ~~~waterval~~~ |
|
| Clarice: | Zaterdag, oktober 18, 2014 16:21 |
| Ja, dat kan ik geloven...moet heel moeilijk zijn om haar te missen... Weer een heel mooi gedicht, fijn weekend! | |
| DrieGeetjes: | Zaterdag, oktober 18, 2014 13:41 |
| Ik kijk weer naar de foto, en denk 'Ja!". | |
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, oktober 18, 2014 12:13 |
| mooi liefdevol geschreven we kunnen niemand missen je familie helemaal niet fijn weekend |
|
| fets: | Zaterdag, oktober 18, 2014 11:11 |
| Mama, voor ons de belangrijkste figuur in ons leven, vroeg gestorven of laat, altijd een gemis! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, oktober 18, 2014 10:28 |
| cobie de tranen schieten me in de ogen jouw verdriet maar ook jouw mooie schrijven erover fijne dag toch hoor |
|
| pappillio: | Zaterdag, oktober 18, 2014 09:53 |
| het is een mooi gedicht, maar ook moeilijk. Wens je sterkte! | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, oktober 18, 2014 09:49 |
| Als heel klein meisje zul je ook weinig herinneringen hebben Cobie, dat is dan een dubbel gemis en een non kan de nodige moederliefde nooit vervangen. Triestig maar wel goed omschreven. Lieve knuff ven mij en mooi weekend Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, oktober 18, 2014 09:34 |
| hoe indringend kan het leven op ons afkomen en ontdekken wij zelfs later het gemis. Zelf mijn vader in de oorlog verloren was toen 7 jaar. goed om er over te schrijven. h. gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||