terugdenken
terugdenken aan die dag
dezelfde verlangens als toen
het genot van dat ene moment
wordt nu overwonnen door verdriet
de tranen blijven komen
watervallen van pijn
storten zich te pletter voor mijn voeten
snikkend vind ik rust in de slaap
waar ik terug bij jou zal zijn
terug dat lichaam aanschouwen
terug me in je armen nestelen
totdat die droom oplost
als sneeuw voor de zon
en elke keer hopen
dat ik je heb kunnen meebrengen uit die droom
dat je voor mij staat
me zachtjes kust
maar elke keer
stoot ik op een muur van staal
en sterf ik in mijn eigen tranen
Reacties op dit gedicht
| wiet angel: | Dinsdag, mei 21, 2002 19:52 |
| k, daar worde tristeg van :-( nu zit kik ier bekan te wenen he :-( kgaan ier nu ni't zelfde type als bij da ander gedicht, ga daar dan maar is zien. kzal altij van u houwe. x (wer zoon klein, onozel, stoem kuske :-) ) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mapie | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||