tegenstrijdig time out
Oud werk nalezend op gedichtenfreaks , verwijderend wat me al jaren irriteert.
Vijfentwintig gedichten daar waar ze thuis horen, nergens!
Probeer nog steeds te schrijven terwijl het me eigenlijk geen donder meer interesseert.
Het verleden, oude koeien uit de sloot, ik hou niet zo van rundvlees.
De toekomst staat vast, leef elke dag als de laatste dood gaan we toch.
Inspiratie ,ironisch genoeg niets meer dan een gekunsteld woord.
Doeken boven verstoffend en aan de muur nu en voor altijd betekenisloos wacht de brandstapel.
Beitels bijna roestend uitgeleend, de moeite waar het nieuwe werk? Mij boeit het niet.
Oud werk uit houtblok smeult in de vuurkorf, een moment warmte meer waard dan tijd verspilt aan eindresultaat.
Geen zin meer in uren herschrijven van wat me uiteindelijk niets doet als het af is.
Een leeg doek perfect zoals het is, geen zwart wit of kleuren meer.
Tevreden en gemeend nu geschreven , tegen beter weten in vroeg of laat pak ik op wat ik nu verfoei.
Vijfentwintig gedichten daar waar ze thuis horen, nergens!
Probeer nog steeds te schrijven terwijl het me eigenlijk geen donder meer interesseert.
Het verleden, oude koeien uit de sloot, ik hou niet zo van rundvlees.
De toekomst staat vast, leef elke dag als de laatste dood gaan we toch.
Inspiratie ,ironisch genoeg niets meer dan een gekunsteld woord.
Doeken boven verstoffend en aan de muur nu en voor altijd betekenisloos wacht de brandstapel.
Beitels bijna roestend uitgeleend, de moeite waar het nieuwe werk? Mij boeit het niet.
Oud werk uit houtblok smeult in de vuurkorf, een moment warmte meer waard dan tijd verspilt aan eindresultaat.
Geen zin meer in uren herschrijven van wat me uiteindelijk niets doet als het af is.
Een leeg doek perfect zoals het is, geen zwart wit of kleuren meer.
Tevreden en gemeend nu geschreven , tegen beter weten in vroeg of laat pak ik op wat ik nu verfoei.
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Vrijdag, oktober 24, 2014 01:04 |
| elk schrijven is toch ooit bedoeld geweest om het te delen ? De muze komt en gaat,.... en voor je het weet is ze daar terug.... ~~~waterval~~~ |
|
| september: | Donderdag, oktober 23, 2014 22:30 |
| Soms lijkt een lege bladzijde of leeg doek het enige. Goed eerlijk verwoord maar hopelijk komt het gevoel weer terug. Liefs |
|
| fets: | Donderdag, oktober 23, 2014 21:33 |
| het bloed loopt waar het niet gaan kan! | |
| Roselynn: | Donderdag, oktober 23, 2014 14:03 |
| Stijlvol.... afscheid deze.. |
|
| windwhisper: | Donderdag, oktober 23, 2014 10:11 |
| vroeg of laat, doe je het weer warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eigen stijl | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||