in Flanders fields
Het was voorbij, het orgel zweeg.
De pijpen bliezen dood.
Het was stil, angstwekkend stil.
De marionet, danste niet meer.
Zijn kop hing slap omlaag.
Zijn matte ogen, staarden naar het slijk.
zijn lichaam zakte in de zompige grond.
De nek rekt zich even naar de hemel.
Dan bijt zijn mond in bagger.
Hij is gestorven voor dit land.
Het is niet eens zijn vaderland.
Hier stierf hij voor hun vrijheid.
Roger Van Goethem.