De dag van morgen rekt het leven,
terwijl het gisteren 't korter maakt,
houd daarom 't heden steeds voor ogen,
omdat dit het eeuwige leven raakt.
Als het een verdwijnt dan komt het andere
in dit afwisselende bestaan,
zoals wanneer de zon gaat onder,
zij elders ook weer op zal staan.
Het schijnt alsof steeds andere golven
voorbijgaan langs dezelfde stroom
en 't lijkt als schudt een andere herfst steeds
dezelfde bladeren van de boom.
En voor ons uit gaat in het duister
de feërieke ochtendster;
Ja, zelfs de dood is na aan 't leven,
zo heel nabij en toch zo ver.
En iedere stonde die voorbijgaat
leert ons de waarheid, eens voor al,
dat in het heden ligt besloten
de eeuwigheid en het heelal.
Zo wordt dan ieder jaar dat heenvliedt,
weer bij het vorige geschaad;
de schat die wij in 't nu bezitten,
blijft eeuwig in ons hart bewaard.
De dag van morgen rekt het leven,
terwijl het gisteren 't korter maakt,
houd daarom 't heden steeds voor ogen,
omdat dit het eeuwige leven raakt.