Florentien
als je me aankijkt
en ik je aandacht probeer te trekken
als ik speels je handen pak
en mijn grenzen probeer te verleggen
waarom lijkt het allemaal te mogen
en glimlach je
als je ziet dat ik om je geef
en bescherm je me
alsof je ook om mij geeft
waarom laat je me nu keihard vallen
zonder enig teken van pijn of spijt
en haat je me
om alles wat je zelf voor me hebt gedaan
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Woensdag, november 05, 2014 19:59 |
| aantrekken en afstoten, of hoe dicht liefde en haat bij elkaar liggen.... pijnlijk hé.... ~~~waterval~~~ |
|
| september: | Woensdag, november 05, 2014 19:38 |
| En nu van mij ;) Heel goed geschreven en verwoord. Liefs |
|
| Castorpollux: | Woensdag, november 05, 2014 19:26 |
| Jawel, van mijn stumpermaatje ;) | |
| justthisguyrevamp: | Maandag, november 03, 2014 15:41 |
| Nog steeds geen reacties? | |
Over dit gedicht
| Auteur: Castorpollux | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||